ആരാച്ചാർ

ആരാച്ചാർ
ഇവിടെ നാം കേൾക്കുകയല്ലോ.......
നിരന്തരമൊരുവാക്ക് വധശിക്ഷ.
വാക്കുകൾ പ്രതിധ്വനിമാത്രമാകുമ്പോഴാ
ശ്വാസം നിലപ്പിച്ചുകൊല്ലുവാനാളില്ല
നാട്ടിലെന്നൊരുവാർത്തയും വന്നു..
മിച്ചമില്ലെങ്കിലും കച്ചകെട്ടിയിറങ്ങിയവരാ
കൊച്ചുമോഹങ്ങളുമായി ജീവിതയാത്രയി
ലന്നു.....കുരുക്കുതീർത്തവർ
കണഠ്പാശം മുറുകി
ചലനമറ്റ് വീഴുമാ മണ്ണിന്റെ
വിരിമാറിൽ കണ്ടുനിന്നവരുതിർക്കുന്ന
ശാപവാക്കിനാൽ ഭയന്നവർ
വിട്ടുപോയാ‍രംഗവേദിയിൽ നിന്നൊട്ടുമേ
മാനഹാനിയാൽ മനംനൊന്താ
ബന്ധു,പുത്ര,മിത്രാധികൾ മൊഴി നൽകി
വിധിപറഞ്ഞു:
വിളിപ്പേരു കേട്ടുമടുത്തുഞങ്ങൾ;
നിർത്താ നമുക്കീ കുലതൊഴിലിനിയുള്ളകാലം
കണ്ണ് തള്ളി കാൽകുടഞ്ഞാനിണഗന്ധമുള്ള
തറയിൽ തുടിപ്പറ്റുവീഴുന്ന കാഴ്ച്ചകണ്ടുമടുത്തവർ
ചിലരാ കർമ്മമണ്ഡലം വിട്ടുപോയൊറ്റക്കിരുന്നാ
സ്മരണകളയവിറക്കുന്നു.
നീതിപീഠം വീണ്ടും വിധിക്കുന്നു തൂക്കിലേറ്റാൻ
കൊലകയറിനിയും നീണ്ടുപോകുമ്പോഴാ നീതി
കാക്കുന്നജനത പഴിക്കുന്നു നടപ്പില്ലാനിയമത്തെയാകേ
ഗാന്ധിപരമ്പരയിലൊരു കണ്ണിയെ കൊന്നൊടുക്കിയവർ
പറയുന്നു;വിട്ടയക്കുക ഞങ്ങളെയാ
താഴിട്ടുപൂട്ടിയകൂട്ടിൽനിന്നും
കനലുവാരിയെറിഞ്ഞമ്മതൻ ഹൃത്തിലേക്കൊരു
‘രുധിരാഭിഷേകവാദി‘
കനകമോഹന സ്വപ്നവുമായി യാത്രചെയ്തൊരാ
യൌവ്വനം തുടിപ്പറ്റ് വീണാതെരുവിന്റെയോരത്ത്
ദീപ്തസ്മരണയാകുമ്പോൾ നെഞ്ചിൻ നെരിപ്പോട്
പൊട്ടികരയുന്നൊരമ്മമാർ പറയുന്നു;
നേരിന്റെ നീതിയാൽ കൊന്നൊടുക്കുക!
ക്രൂരനാം കാമത്തിൻ കാട്ടളവർഗ്ഗത്തെ.....!
ഗതിമാറിയെങ്കിലും തകൃതിയായി
വിധിപറഞ്ഞധിവേഗകോടതി!
വധശിക്ഷതന്നെ നടക്കട്ടെ...........
നരാധനന്മാർ മരിക്കട്ടെ..............
ആർപ്പൂവിളിച്ചും,പൂച്ചെണ്ട് നൽകിയും;
കൊട്ടിഘോഷിച്ചാവിധി വരവേറ്റുനാട്ടുകാർ
കൂറുകാട്ടികുലതൊഴിൽ ചെയ്തവർ
കൂടുമാറിപോയപ്പോൾ
കാലഹരണമാം വാക്കുമാത്രം മിച്ചമായി
‘“ആരാച്ചാർ“

ചെറുതുള്ളി....പെരുവെള്ളം

ചെറുതുള്ളി....പെരുവെള്ളം
മങ്ങലേറ്റകാശനീലിമതാഴത്ത്
വിടരുന്ന മഴമേഘകൂട്ടിൽനിന്നിറ്റു-
വീണൊരുതുള്ളി പെറ്റിട്ടുചാറ്റമഴയെ.......!
വിതച്ചിട്ടകാർമേഘം കലിതുള്ളി
പെയ്തപ്പോൾ പെരുമഴക്കാലമായി........
മഴയിൽകലർന്നൊരെൻ മിഴിമുന
തേടിഞാൻ യാത്രയായ്...........
കണ്ടുഞാനകലെയാ
പെരുമഴക്കിടയിൽ പെട്ടുപോയെന്റെ
യൊരുതുള്ളി “കണ്ണുനീർ”
ഒരു തുള്ളി.......പലതുള്ളി
പെരുവെള്ളമൊടുവിൽ ഗതിമാറിയൊഴുകുമ്പോൾ
ഓർക്കുന്നു ഞാൻ;
പണ്ടൊരുനാൾ പെരുമാരിക്കൊപ്പം
കൊടുങ്കാറ്റിനാൽ പോയെന്റെ
“കുടുംബവും കൂരയും“
ഇന്ന് ഞാൻ കാണുന്നു;
ചെളിവെള്ളകെട്ടിലാണെങ്കിലും
ചെറുതുള്ളി കണ്ണുനീർ വേറിട്ടുതന്നെ............