Thursday 14 June 2012

രാത്രികൾ ഇങ്ങനെയും

നീ........
വെറുതെ കിളിർത്തിട്ട്
വെയിലേറ്റു വീണൊരു
വയൽ പൂവല്ല നീ......
കഷ്ടതയ്ക്കുത്തരം നൽകാൻ
കൊതിക്കുന്നൊരു മനുജന്റെ
സ്വപ്നവീഥിയിൽ സ്വഛന്ദം
നടന്നൊരു നാട്ടുകാരൻ നീ....!
നാവിന്റെ നീതിയാൽ നീ
ചൊന്ന വാക്കുകൾ-
ഫലിക്കുന്നൊരാ മണ്ണിൽ
ഇനിയുള്ളകാലവും....
നിഴലല്ല നീ  നിലാവാണ്.....
നെറികേടുകാട്ടുന്ന രാക്ഷസ-
നീതിക്കു നീ കുലകുത്തിയകുന്നതെങ്ങനെ?
ഉത്തരമില്ലാതുഴലുന്ന കൂട്ടരിൽ
ഒരു വാക്ക് മാത്രം നിഴലിച്ച്
നിൽക്കവേ;
വെട്ടേറ്റു വീഴുന്ന വീഥിയിൽ
ചോരയ്ക്കു നിറം ചുവപ്പാണ്
സത്യം.......!
രുധിരം മണക്കുമാ-
നാടിന്റെ നെറുകയിൽ
കതിരോന്റെ സ്വപ്നം
നീതന്നെയാണന്ന് സത്യം...
നീ വരും വഴിയാകേ
ഉയരുമൊരു നാടിൻ
ശബ്ദ ശകലങ്ങൾ
വ്യതിരിക്തമാ വേദനയല്ല
വഴിവക്കിൽ പടരുന്ന
കണ്ഠനാള ധ്വനിയിൽ
ഉണരുന്നു ഭാവിതേടും
തലമുറയ്ക്കുത്തരം.!
മരണമില്ലെൻ സഖാവിനീ
കാലങ്ങളെത്ര പിന്നിട്ട്
മാറിയാലും
വെട്ടിമുറിച്ചൊരു ക്രൂരത
പേറുന്ന മുഖത്തിനി
രുധിരം മണക്കുന്ന പാടില്ല
നേരിന്റെ വീഥിയിൽ കാണുന്നു
ഞങ്ങളാ മുഖം;ചൈതന്യ
ജ്വാലയിൽ പടരവേ,പോരാട്ട
വീറാണ് സഖാ‍വേ  നീ......
കത്തിയമരുന്ന കനലിൽ
കാലമേൽക്കുന്നു നിൻ
ധീരമാം ചരിതവും.....
കനൽപൂക്കൾ കവിതയാകുമീ
നാളിൽ കരസ്പർശമറിയാതെ
കാന്തനുറങ്ങുന്ന കാഴ്ച്ചകണ്ടവൾ
ധീരയാം വനിതയാകുന്നു……
പോരാട്ടവീര സ്മരണയാൽ-
ചുരുട്ടിവച്ചമുഷ്ടിയിൽ -
മൂറിപ്പാടുണങ്ങാതെ തുള്ളിയായി
വീണൊരു ചോരയാം സാക്ഷി നീ!
കണ്ണുനീർ തുള്ളിതൻ നനവുണങ്ങാതെ
കത്തുന്നു പോരാട്ടവീര്യമാം നാളുകൾ
പകരുന്നു നീ നയിക്കുവാനുതകുന്നൊരായിരം
ഓർമ്മയും; കരളുപൊട്ടികരയുന്നവർ-
അരികിലായി അണമുറിയാതൊഴുകവേ
ബധിരകർണ്ണം തുറക്കുമാറുച്ചത്തിൽ
ഉയരുന്നു മരിക്കുകില്ല നീ ഞങ്ങൾ
തൻ ഹൃത്തിൽ നിന്നൊട്ടുമേ

നീ........
വെറുതെ കിളിർത്തിട്ട്
വെയിലേറ്റു വീണൊരു
വയൽ പൂവല്ല നീ......
കഷ്ടതയ്ക്കുത്തരം നൽകാൻ
കൊതിക്കുന്നൊരു മനുജന്റെ
സ്വപ്നവീഥിയിൽ സ്വഛന്ദം
നടന്നൊരു നാട്ടുകാരൻ നീ....!
നാവിന്റെ നീതിയാൽ നീ
ചൊന്ന വാക്കുകൾ-
ഫലിക്കുന്നൊരാ മണ്ണിൽ
ഇനിയുള്ളകാലവും....
നിഴലല്ല നീ  നിലാവാണ്.....
നെറികേടുകാട്ടുന്ന രാക്ഷസ-
നീതിക്കു നീ കുലകുത്തിയകുന്നതെങ്ങനെ?
ഉത്തരമില്ലാതുഴലുന്ന കൂട്ടരിൽ
ഒരു വാക്ക് മാത്രം നിഴലിച്ച്
നിൽക്കവേ;
വെട്ടേറ്റു വീഴുന്ന വീഥിയിൽ
ചോരയ്ക്കു നിറം ചുവപ്പാണ്
സത്യം.......!
രുധിരം മണക്കുമാ-
നാടിന്റെ നെറുകയിൽ
കതിരോന്റെ സ്വപ്നം
നീതന്നെയാണന്ന് സത്യം...
നീ വരും വഴിയാകേ
ഉയരുമൊരു നാടിൻ
ശബ്ദ ശകലങ്ങൾ
വ്യതിരിക്തമാ വേദനയല്ല
വഴിവക്കിൽ പടരുന്ന
കണ്ഠനാള ധ്വനിയിൽ
ഉണരുന്നു ഭാവിതേടും
തലമുറയ്ക്കുത്തരം.!
മരണമില്ലെൻ സഖാവിനീ
കാലങ്ങളെത്ര പിന്നിട്ട്
മാറിയാലും
വെട്ടിമുറിച്ചൊരു ക്രൂരത
പേറുന്ന മുഖത്തിനി
രുധിരം മണക്കുന്ന പാടില്ല
നേരിന്റെ വീഥിയിൽ കാണുന്നു
ഞങ്ങളാ മുഖം;ചൈതന്യ
ജ്വാലയിൽ പടരവേ,പോരാട്ട
വീറാണ് സഖാ‍വേ  നീ......
കത്തിയമരുന്ന കനലിൽ
കാലമേൽക്കുന്നു നിൻ
ധീരമാം ചരിതവും.....
കനൽപൂക്കൾ കവിതയാകുമീ
നാളിൽ കരസ്പർശമറിയാതെ
കാന്തനുറങ്ങുന്ന കാഴ്ച്ചകണ്ടവൾ
ധീരയാം വനിതയാകുന്നു……
പോരാട്ടവീര സ്മരണയാൽ-
ചുരുട്ടിവച്ചമുഷ്ടിയിൽ -
മൂറിപ്പാടുണങ്ങാതെ തുള്ളിയായി
വീണൊരു ചോരയാം സാക്ഷി നീ!

കണ്ണുനീർ തുള്ളിതൻ നനവുണങ്ങാതെ
കത്തുന്നു പോരാട്ടവീര്യമാം നാളുകൾ
പകരുന്നു നീ നയിക്കുവാനുതകുന്നൊരായിരം
ഓർമ്മയും; കരളുപൊട്ടികരയുന്നവർ-
അരികിലായി അണമുറിയാതൊഴുകവേ
ബധിരകർണ്ണം തുറക്കുമാറുച്ചത്തിൽ
ഉയരുന്നു മരിക്കുകില്ല നീ ഞങ്ങൾ
തൻ ഹൃത്തിൽ നിന്നൊട്ടുമേ……..

Tuesday 3 April 2012

സമരം

സമരം
മേഘമിരുളും മാനവും പിന്നെ,
പെയ്തിറങ്ങും മഴയും പൊരിഞ്ഞു
വീഴും മണ്ണിൻ മടിയിൽ വെയിലുതിരും
വേനലാൽ വിണ്ടുകീറിയപുഴയും,
കടലാസ് താളിലങ്ങനെ കവിതയായി-
തെളിയവേ;കരുതിവച്ച കാവ്യഭാവന
കളഞ്ഞുപോയിന്നലെ;

വെയിലുവീഴും വീഥിയിൽ പൊരുതുവാനുതിരവേ
കൊടിയമർദ്ദനം നൽകിയാ ചോരവാർന്ന നെറ്റിയും
പാടുവീണ മേനിയും....
മാറുവാൻ ,മാറ്റുവാൻ സമരഭേരി മുഴങ്ങവേ
കരുതലായി നിന്നവർ തെരുവിലങ്ങനെ
കുരുതിതീർക്കുവാനായി;

നേരിനായി തുടിക്കുമാ യൌവ്വനം
പൊരുതിവീഴും വീഥിയാകെ ചോരയാൽ-
നനയവെ, വലതുപക്ഷഫാസ്സിസം
അരികിലായി കഴുകനായി വന്നടൂത്തു…….
കനലുകൊണ്ടു കുറിച്ചിടും കവിതകൾ
സമരമായി പടരവേ; കൂട്ടുകൂടും ജനതയെ
പൂട്ടിയിട്ടു മുറിയിലായി,
കാട്ടുനീതിതൻ ഇരുൾ നിറഞ്ഞൊരു-
ഇടവഴിയിൽ വെളിച്ചമേകാൻ കരുതി
വച്ചകാവ്യഭാവന തിരികെയെത്തും നാളിൽ
കുറിച്ചിടാം സഹനമാം സമരജീവിതം

Saturday 10 March 2012

സൈലന്റ് അറ്റാക്ക്

സൈലന്റ് അറ്റാക്ക്

ഒരു വിളി ,ഉണർത്തുപാട്ടായ്
ഉയരുന്നു പുലർവേളയെന്നും!
പതിവുപോലന്നും പതിയെയൊരുവിളി,
മധുരമാം മൊഴിയതു പ്രിയനുണരുവാൻ!
അന്നാവിളി തെല്ലൊരച്ചയിലായ്;
വിളികേൾക്കാതുറങ്ങൂന്നു പ്രിയനവൻ!
നിലവിളിയൊരു സന്ദേശമായി,
സന്ദേഹം,മായ്പും കിതപ്പുമായ്
പിന്നെയൊരാൾക്കൂട്ടം!
കൈപിടിച്ചാരൊക്കെയോ വൃഥാ
ആശിച്ചുനോക്കി തുടിപ്പുകൾ!
ഇനി ഉണരാതുറക്കമായെന്നവർ
പറയാതെ പറയുന്നുമൂകമായി
ദേഹഭാഷകൾതൻ സന്ദേശഭാവങ്ങൾ.....
രാ‍ത്രിയിലെപ്പൊഴോ വേഗമൊരു വേള-
നിലച്ചതത്രേ നിഗൂഡ നിശബ്ദമായ്;
ഉള്ളിലൊരുൾക്കിടിലമായി വന്നുതറച്ചു -
രണ്ടാംഗലേയവാക്കുകൾതൻ മിശ്രണമതു
“സൈലന്റ് അറ്റാക്ക്”

Friday 17 February 2012

ജെല്ലിക്കെട്ട്

ജെല്ലിക്കെട്ട്

ശംഖുനാദം മുഴങ്ങന്നു മണ്ണിൻ വിരിമാറിലിന്ന്
കാർഷിക സംസ്കാര കളരിയിലാളുകൂട്ടാൻ
കൂട്ടുകൂടുംമാളോകർക്കായി സ്വാഗതമരുളുന്നു;
നാട്ടുമൂപ്പൻ:കൊമ്പുകോർക്കുന്നൊരിശിരൻ
കാളകൾക്ക് മുമ്പനാകാൻ മത്സരം!
പോരുവിൻ കൂട്ടരേ മത്സരം കാണുവാൻ
കമ്പമേറിയാ ജനതതൻപൊങ്കലിൻപുല-
രികൾ പൂക്കുന്നു മകരമാസകൂളിരിനാലൊരു
പോരുതീർത്തിടാൻ;ചന്ദനം തൂകിയാ മൂരിതൻ
നെറ്റിയിൽ വന്ദനംതീർക്കുന്നു നാട്ടുകാർ;
നന്മകൾ വന്നിടാൻ കലിതുള്ളി പായുന്ന
മൂരിയാൽ ബലിദാനമാകട്ടെ നാട്ടുകാർ....!
കൊമ്പുചേരുന്നു കാളയ്ക്ക് പിൻപേ
പാഞ്ഞൊരു മല്ലനും ഓടുന്ന കാളയിൽ
ബന്ധനം തീർക്കുവാനുതിരവേ; മേനിയിൽ
ചോരപൊടിഞ്ഞതാ വീഴുന്നു മണ്ണിലായീ,
കാഴ്ച്ചകൾ കണ്ടവർ കരഘോഷം മുഴക്കുന്നു
ചോരകൊണ്ടഭിഷേകമരുൾ നൽകിയൊരു
ജനതതൻനാവേശം മല്ലതല്ലവേ കല്ലുപോലുറച്ച
മല്ലനും തോറ്റുപോകുന്നു കൂറ്റനാം കാളയാൽ...!
കണ്ഠനാളം തുറന്നതാ കുരവയും,കൂകലും
കൊമ്പുപൂജയും,മണ്ണ്പൂജയും കൊണ്ടൊരു
ആണ്ടിനാൽ കാത്തിരുന്നു പോരിയിതൊന്ന്
വന്നിടാൻ, കാളയാൽ പായുന്ന കളങ്ങളിൽ
നന്മകൾ വിളയുമാ കാഴ്ചകൾ കാണുവാൻ..!
നേർച്ചകൾ തീർക്കുന്നു കൂട്ടമായിനാട്ടുകാർ
കുഞ്ഞുപെങ്ങൾ കരയുന്നുയകലയായി
ഉമ്മറത്തൊരു ദേഹമുറങ്ങവേ;അഘോഷ
വീഥിയിലിന്നലെ പുലരിയിൽ പാഞ്ഞുപോകും
മൂരിക്കുമുൻപേ പറന്നെന്റെയാങ്ങള അടിതെറ്റി
അകലേയ്ക്ക് വീണാദേഹം നിശ്ചലം നിശബ്ദം..!
ധൂളികൾ പറപ്പിച്ച് കുതറിയോടിയകലുന്നു കാളകൾ
ശാന്തിക്ക് കണവനാം കരുണൻ പോയതും
അതുപോലെ ഒരുനാൾ അഘോഷമലതല്ലവേ
കൂറ്റന്റെ ഏറ്റുള്ളചവിട്ടിനാൽ പല്ലുപോയി,
നെഞ്ചുപോയി കണ്ണുപോയൊടുവിലാ
ദേഹവും മണ്ണിനോടിങ്ങനെ ചേർന്നൊരു
കളരിക്കു ബലിദാനസ്മരണയാകുന്നു…!
ഉണരുമാ കാർഷികവീഥിയിലുയരുമാ കര-
ഘോഷമാകെയും; അടിതെറ്റിവീണതാ
കിടക്കുന്നു പണിയാളൻ; പാഞ്ഞടുക്കും-
കാളയ്ക്ക്മുന്നിലായി നെഞ്ചുചേർത്തൊരുയിർ
ബന്ധനംതീർക്കവേ വീഴുന്നുപാതിയിൽ
ആഴമേറും സുന്ദര സ്വപ്നങ്ങൾ ബാക്കിയാക്കി;
നെറ്റിയിൽ ചാർത്തിയാ സിന്ദൂരമഴിഞ്ഞൊരു
പെണ്മണി മൂകമാം ചിന്തയിൽ വാൽമീകമാകുന്നു!
വില്ലുപോൽ വളഞ്ഞൊരു ദേഹവും പേറിയാ
രംഗവേദിക്കുമുന്നിൽ കാഴ്ച്ചകാണാൻ വന്നൊരു
പൂർവ്വമല്ലനാം മുതു മുത്തച്ഛ്നും ;വീഴ്ച്ചയാൽ കിട്ടിയ
ഈർച്ചകേടിൻ സ്മരണയാൽ കാത്തിരിക്കുന്നു
മൂരിയെ ജയിപ്പതാരന്നു കാണ്മാൻ.....!
പാട്ടുപാടിക്കളിക്കുന്നു കൂട്ടകാരപ്പോഴും ഘോഷമേകാൻ
വേഷകൊഴുപ്പിനാൽ നീങ്ങുമാ കാളയ്ക്ക് മുന്നിലായങ്ങനെ
ബന്ധനം തീർത്തവർ പാതിയിൽ വീണ് കൊമ്പ് കുത്തി
ചോരവാർന്നൊഴുകുന്നു കാർഷികവീഥിയിൽ,പാടങ്ങൾ
തൻ പതിരുകൾ പരിഭവം പറയുന്നു: ചോറിനായി
വിതയ്ക്കുമാ വിത്തിലൊരു ചോരഗന്ധം പടരുന്നു.!
ഇന്നലെ കൊയ്തൊരു കതിരിലും കാണുന്നു
കാളയാൽ മെതിഞ്ഞൊരു മല്ലന്റെ ചോരയാം -
തുള്ളികൾ പതിരായി പൊഴിയവെ ;പായുന്നു
കാളകൾപിന്നെയും;മാറിനിന്നാളുകൾ തഴുക്കുന്നു
മൂരിയെ കൊമ്പുകോർക്കുക…നീ നിൻ ശക്തിയാൽ
ഇങ്ങനെ പോരിന്റെ ഊഷ്മള വേളകൾ ഉണരട്ടെ......

Thursday 2 February 2012

ശാർമ്മിള

ശാർമ്മിള
കാലമാം കവിതയിൽ ജീവിതം
തീർത്തൊരു സോദരി നിൻ
മധുരയൌവ്വനം തീഷ്ണ സമര-
പാതയിൽ പൊരുതുവാനുറച്ചപ്പോൾ
ഉരുകുമാ ഉടലിനാലൊരു-
മാനസം മൌനമായി നീളുന്നുവോ ...?
പോരാട്ട കനലിനാലെരിയുമാ
ജീവിത സമരമാംകവിതകൾ
ഏറ്റുചൊല്ലുന്നു ഞങ്ങൾ.!

പോറ്റുവാൻ പാഞ്ഞൊരു ജനതതൻ
വീട്ടിലേക്കെത്തിയാ നിത്യനിദ്രയാൽ
തീർത്തൊരു ദേഹവും,
കരളുപൊട്ടികരഞ്ഞെത്രയോ വട്ടമാം
അമ്മമാരീ കാട്ടുനീതിതൻ കിരാത
സ്മരണയാലീ കാലമത്രയും
നാടുകാക്കാൻ വന്നവർതൻ തോക്കിനാൽ
വേട്ടയാടുന്നു കൂട്ടമായി ജനതയെ....
കന്യകാത്വം നശിപ്പിച്ചൊരാഘോഷമാക്കുന്നു
നാട്ടുകാവലാം നരാധനന്മാർ.
തെരുവ് പുല്ലിനരികിലായി-
മഞ്ഞുതുള്ളികൾക്കു മേൽ ചോരഗന്ധം
പടർന്നൊരു മരണമത് ഇരുണ്ടകാല
കബന്ധ സ്മരണപേറവേ; പൊരുതുവാനുറച്ചൊരു
മനസുമായി ശാർമ്മിള ....!

സമരമീ നാടിനായി നീളവേ കരുതലായി
ഉണരുവാനിങ്ങനെ ഒരു ഉണർത്തുപാട്ട്
“മരണമാകട്ടെയെൻ ജീവിത സമരമെങ്കിലും;
കരുണവേണ്ടെനിക്ക് ഈ കിരാതഭരണ നീതിയാൽ
ദു:ഖമില്ലെനിക്കൊട്ടുമേ ശേഷിപ്പിൻ നാളിലും
മാറ്റമിത് വന്നിടട്ടെ പോരാട്ടകാറ്റിനാൽ
അസമത്വ ത്വരിതമാം അസുരനീതികൾ
മാറ്റിടാൻ ഞാനെൻ ജീവിതം നൽകുന്നു ധീരമായിങ്ങനെ
മരണവും,ജീവിതക്ഷാമവും മഴപോലെ പെയ്യാതിരിക്കാൻ
കരുതലായി സമരമീ മണ്ണിൽ പടരട്ടെ..“
അഭിവാദ്യ ചക്രവാളങ്ങളിൽ അലയൊലി-
ഉയരവേ തെളിയുന്നൊരാർദ്രമാം നിനവിന്റെ
കാർമേഘമാനസം കലരുന്നു ,പടരുന്നു,പൊഴിയുന്നു
മണ്ണിലേക്കിങ്ങനെ ശാർമ്മിള മോഹമായി...!
ജലപാനമില്ലാത്തതൊരാർദ്ര മൌനമാം
സമരമൊരുനാൾ ഊർജ്ജമായി പടരവേ
ഉണരുമാ ജനതയിലൊരുസ്വാതന്ത്ര്യ ബോധവും




Friday 27 January 2012

സാഗരഗർജ്ജനം

സാഗരഗർജ്ജനം
അസുരനീതികളെ വിറപ്പിച്ചൊരു അശ്വമേധത്തിൻ
അന്ത്യ യാത്ര കണ്ടുനിന്നവരുതിർക്കുന്നുവിജ്ഞാന
വിഹായസ്സിൻ വീരൻ ,വാക്കിന്റെ തീരാപ്രവാചകൻ
മടങ്ങവേവിജ്ഞാന ശൂന്യമാകുന്നീമാനവ പോരാട്ടവീചികൾ

കുഞ്ഞുഹൃദയം വേദനിക്കും നാളിലൊരു മഞ്ഞു-
തുള്ളിപോൽ വിണ്ണിൻ വിരിമാറിൽനിന്നതാ നിർമ്മലശകലമാം
അക്ഷരം പൊഴിയുന്നു മണ്ണിലേയ്ക്കിങ്ങനെ സ്നേഹ
സ്പർശമായി പണ്ഡിതശ്രേഷ്ഠമാം വാമൊഴികൂട്ടുകൾ

നീതികേടിന്റെ കൌതുക കാഴ്ചകൾ കണ്ടുനിന്നവർ
കരഘോഷം മുഴക്കവേ;കണ്ണുനീർ വീണുനയുമാ-
മണ്ണിൻ നെറുകയിൽ കലശമാംസുകുമാരമേഘം പടരുന്നു
പിന്നെശക്തിതൻ തുടിപ്പിനാൽ ഗർജ്ജനം തീർക്കുന്നു

സാഗരസദൃശമാം സംസ്ക്കാരനെറുകയിൽ ഉച്ചത്തിൽ
ഉച്ചത്തിൽ ഉയരുമാ നീതിതൻ നാവുകൾ നാളേയ്ക്കുവേണ്ടി
തുടിക്കുന്നു നന്മതൻ സംസ്കൃതി തീർത്തൊരു നാടിനായി
തുലികതുമ്പിനാൽ വിടർത്തുന്നു വാക്കിന്റെ സുകുമാരതേജസ്സ്

വാക്കുകൊണ്ടേറ്റുമുട്ടിയവർ തോറ്റുപോകുമ്പോൾ ശാഠ്യംമറന്നങ്ങു
കൂട്ടുകൂടിതീർക്കുന്നോരാർദ്രമാംസ്നേഹബന്ധംപാരിലുംപരിമളം
വീശുന്നു;തോറ്റുപോയൊരുപ്രണയമാനസം ഏറ്റുച്ചൊല്ലി പറയവേ
കാറ്റിനാൽ വന്നൊരു പനിനീർഗന്ധവുംപടരുന്നു ഹൃത്തിലേക്കിങ്ങനേ......


കവിതതൻ കനിവുതേടും ജനതയ്ക്കുകവിതപോലക്ഷരപ്രവാഹം
കാ‍ലമാം കഥതേടി അലയുന്നജനതയ്ക്ക് കർമ്മബന്ധമാം
ഗർജ്ജനംവിരൽമീട്ടിതുടിക്കുന്നു വിജ്ഞാനവിഹായസ്സിൽ.....
സ്മരണയാൽ ജ്വലിക്കുമാ വാക്ഭടൻ ഇനി സാഗരതീരത്തുറങ്ങുന്നു........!